Donna's Blog

Lyrical about the lyrica

Vrijdagmiddag

Ik neem de eerste pil met veel weerstand, na een klein half uur voel ik me helemaal woopy. Alsof de wereld om mij heen een soort suikerspin is, ik heb het gevoel of ik zweef en alles is een beetje wazig. Na een uurtje of 2 val ik in een diepe slaap. Ik word wakker met een duf hoofd alsof ik dronken ben geweest. Even wat eten, en een bakkie koffie, snap nog niet zo goed hoe ik me voel.  Na het eten, en een gezellig avondje wil ik op tijd naar bed, morgen een drukke dag. Wederom neem ik een pil en in bed kijk ik nog even een serie. 

Zaterdagmorgen

Ik word rond 9 uur wakker, wederom een duf, vol, zwaar hoofd, zoals altijd neem ik gelijk mijn medicatie en dus ook de nieuwe lyrica. Koffie, broodje, sigaretje en even douchen. Het woopy gevoel is er wel even maar niet zo heel heftig, misschien ook wel omdat ik nu bezig ben, en bij het nemen van de eerste pil ik er echt mee bezig was. Na een verfrissende douche, voel ik me redelijk goed. Ik besluit dat ik  vandaag op de fiets  naar mijn “gezin” ga. Ik neem een buskaart mee voor het geval ik het toch niet trek. Tot op heden gaat het fietsen mij goed af, maar is mijn energie level steeds nul waardoor het nooit lange stukken zijn. Dit keer probeer ik naar Santpoort te fietsen, een half uurtje ongeveer maar er staat behoorlijk  windje. Ik bedenk mij tijdens het fietsten dat ik altijd kan stoppen en de bus kan pakken. Bij elke halte die ik voorbij fiets denk ik, nee tot de volgende. Na enige tijd voel ik dat ik eigenlijk genoeg energie heb om door te fietsen en dit doe ik dan ook. In iets minder dan 40 minuten ben ik op mijn  bestemming. Redelijk bezweet (kan ook de overgang zijn), maar zeker niet energieloos.  Het werk geeft me ook energie en al snel besef ik dat ik mij echt heel goed voel. Een paar uur later fiets ik dan ook zeer vrolijk de weg terug naar huis. Ik besef mij maar al te goed dat dit mij de volgende dag spierpijn zal opleveren, maar dat neem ik voor lief. Als ik thuis kom barst ik nog steeds van de energie, we verbazen ons erover. Ik besef mij ook dat ik de hele nacht doorgeslapen heb. Niet wakker door spastische benen, geen krampen helemaal niet gewoon.

Zondag

Diantha viert vandaag haar verjaardag, gezellig de familie en vrienden op de borrel. Meestal een zeer uitputtend gebeuren voor mij,  maar op deze dag loopt het soepel. Ik ben iet wat vermoeid aan het eind van de dag, maar niet zo extreem als normaal. Ook de afgelopen nacht heb ik doorgeslapen. Ik verbaas mij over de energie die er is. De pijn is nog steeds heftig, maar op de een of andere manier komt het minder hard aan in mijn hersens. Ik wil nog niets ophangen aan de medicatie, immers kan mijn geestelijke deel mij in de maling nemen. Ik wil misschien wel dat dit middel werkt, en de diagnose van de arts kan ook een psychische geruststelling zijn. Dus we wachten nog even af met het hoog van de toren blazen.

Maandag

Wederom word ik wakker met een dof hoofd, ik heb dan wel de hele nacht doorgeslapen maar dit wattenhoofd elke morgen bevalt me niks. Ik heb meer dan 20 jaar hoofdpijn gehad en sinds mijn operatie geen enkele dag. Dus ook nu weeg ik de zaken af, is dit mijn hoofdpijn die toch terug gekomen is, en was de operatie een “placebo”effect, is dit een bijwerking van de Lyrica of komt het omdat ik nu doorslaap? Het stomme is dat ik me wel heel goed voel, een soort euforisch gevoel. Veel tijd om na te denken heb ik niet, ik word gebeld door mijn “werk” voor een spoed overleg over mijn werkgezin. Zonder nadenken stap ik op mijn fiets en ga erheen. Drie uur vergaderen over een probleem gezin, wat boordevol emoties zit/ is iets wat ik normaal gesproken echt moet inplannen. Dit keer gaat het me allemaal erg gemakkelijk af, ik doe erna boodschappen, fiets nog even langs de bieb, ga even voor de zaak naar de bank en fiets vrolijk naar huis. Onderweg een paar complimenten gehad over mijn vrolijke kledij en fiets ( mijn rode rok weer aan, en bloemen op mijn fiets), dat doet me weer goed en ik word steeds vrolijker … zou het dan toch…..??

Dinsdag

Een zware dag, om 6 uur op want ik moet om 9 uur in Breda zijn voor een dagje scholing voor de Zonnebloem. Een dag vol informatie, veel zitten, veel gelopen en rollenspelen. Lekker geluncht, veel gepraat en leuke mensen leren kennen. Rond 19 uur ben ik weer thuis, de verwachting was doodmoe, opgebrand en uitgeblust te zijn, maar het tegendeel is waar, wederom veel energie en hyper vrolijk. Het is bijna eng. Geen moment pijn gehad, het lopen gaat wel moeizaam, en ik voel wel prikkelingen in mijn benen en buik maar geen hevige pijnaanvallen.  Zijn er dan helemaal geen minpunten,  ja zeker wel. Ik voel mij de hele dag als in een soort kermisattractie zittend, als ik mijn ogen beweeg draait alles mee, en ik zie sommige dingen dubbel of wazig. Mijn handen trillen soms, en ik heb bij het wakker worden dat doffe gevoel in mijn hoofd.

Woensdag

Een bewuste rustdag, niet dat ik niets kan, maar ik wil vandaag gewoon even helemaal niks doen om te zien of het gevoel van euforie, kermisattractie, het doffe gevoel, het wazige zicht etc. zich ook manifesteert als ik in rust ben. En ja, het is er allemaal, ook als ik dus niks doe. Het happy gevoel blijft wel. Ik maak vandaag de balans op na 6 dagen Lyrica. 

De pijn is minder hevig, de zenuwen voelen verdoofd, mijn gevoel is er een van euforie, en mijn energie level hoger dan de afgelopen tijd. Ik slaap zonder tussentijdse wakker word momenten.  Mijn zicht is wazig, dubbel en ik heb een dof gevoel in mijn hoofd. Mijn mond en ogen droog, en hier en daar wat uitslag in mijn nek. De voors en tegens tegen elkaar afwegend heb ik besloten nog even door te gaan met de Lyrica. De bijwerkingen zouden na  2 weken moeten verdwijnen. Ik wil nog geen uitspraken doen van had ik er maar eerder aan begonnen.  Maar overall ben ik wel gematigd positief.  XD