Pijnlijke Tapas
Na mijn narcissen dagje, een dagje rust genomen. 
Want vandaag een drukke dag. We gaan met de hele familie tapas eten. Super gezellig iedereen maakt een aantal hapjes en bij de schone zus in de veranda nuttigen we met zijn allen de meegenomen creaties. Natuurlijk kan ik het me makkelijk maken door eenvoudige gerechten te bereiden maar dat vind ik niet leuk. Dus met het tapas kookboek in de weer geweest leuke recepten uitgezocht . De afgelopen dagen alles in huis gehaald zodat ik nu lekker aan de gang kan.
Als of het zo moet zijn een rotdag. Slechte benen momentje.
Niet handig als je in de keuken moet staan!
Dat vraagt dan om creatief denken. De eettafel maar leeghalen en dan aan de tafel alles voorbereiden. Totaal niet handig want in de keuken heb je alles omhanden. Nu is het steeds opstaan, en dat is nou net hetgeen het zwaarst is op zo’n dag. Alles in etappes doen, eerst alles snijden, even zitten, dan alles marineren, even zitten, dan alles bakken/koken, even zitten. Je snapt dit vraagt om meer tijd. Wat je dan natuurlijk net weer niet hebt. Omdat je vanmorgen lekker hebt uitgeslapen en je niet wist dat je een rotdag zou hebben.
En daarom houd ik altijd rekening met een slechte dag. Als ik zoals nu zeker weet dat ik het echt zelf wil maken. Dan bereid ik de dag ervoor alvast het een en ander voor. Zorg ik dat de helft van het werk al gedaan is. Als dat ook een rotdag is dan heb ik het toch mooi verdeeld over 2 dagen.
Mocht ik dan een goede dag hebben is het mooie meegenomen en kan ik wat voor mezelf doen.
Nu moet ik naast het werk wat ik wil doen voor zo’n leuke avond, altijd rekening houden met de reis erheen, het verblijf, de hoeveelheid energie die het kost om te kletsen en te eten. Raar misschien voor een gezond iemand maar ik moet alles inschalen op mijn Donna schaal. Hoeveel energie kost iets, hoeveel heb ik nodig om thuis te komen voor de oplader.
Er is een heel mooi verhaal hier over het heet The Spoon theorie ( zie onder de info tab).
Ik noem het de Donna schaal. Hierbij geef ik mijzelf 100 energie punten op een dag en schaal mijn activiteiten in op een bepaalde hoeveelheid energie die het me kost. Zo kost me aankleden 15 punten, en boodschappen doen 25. Daarnaast heb je oplaadpunten. Een kopje koffie is 5, en een uurtje liggen 20. Zo zie je dat als ik boodschappen doe dat ik een uurtje moet liggen en een kopje koffie drinken voordat ik de boodschappen kan uitpakken. Op deze manier plan ik zoveel mogelijk mijn dagen. Daardoor kan ik dingen doen en volhouden. Het gaat natuurlijk niet altijd goed. Want spontane uitjes, of verandering van de planning vragen om herzien van je energielevel. Niet zelden lukt het ook gewoon helemaal niet, is de pijn onverdraaglijk en komt er helemaal niets terecht van je plannen. In zo’n geval is het zaak om te accepteren dat het zo is. Dan maar een dagje niet, morgen weer een dag. Geen makkelijk ding om te leren, maar niet onmogelijk.
Vandaag dus tapas, na een paar uurtjes kokkerellen, even een uurtje gelegen om op energie te komen. Maken we ons op voor een gezellig avondje met de familie. Waarschijnlijk alle energie verspillend aan lekker eten, fijne gesprekken, en een drankje. Jeetje wat een zwaar leven.
Zondag heerlijk in pyjama op de bank nagenietend van de gezelligheid en de pijnlijke tapas!
XD
