Awareness
Zenuwen, nerveus, spanning weet niet goed wat het juiste woord is voor mijn gevoel op dit moment. Maar het komt wel erg dichtbij nu “de operatie”.
Blij dat het gebeuren gaat, maar toch ook erg spannend hoe ik uit de ok kom. Het verleden met operaties is niet zo best.
De eerste operatie die ik ooit onderging kan ik mij nog van a tot z herinneren. De pijn, de gesprekken, de slang in mijn keel, het snijden alles voelde ik, hoorde ik. Bewegen kon ik niet vanwege de spierverslappers, en in niets kon ik laten merken dat ik bij was. Na de operatie geloofde de arts me niet, tot ik hem letterlijk woord voor woord kon vertellen wat hij allemaal besproken had. Welke snede hij eerst deed. Hij was geschokt, ik was zijn eerste patient die dit overkwam. Sindsdien staat het in mijn dossier. Ik bezit de aandoening Awareness.
Volgens medisch jargon 
” Expliciet Awareness”, wakker worden tijdens de operatie alles horen, voelen en zien.
Sinds dit bekent is krijg ik een BIS apparaat op mijn hoofd voor de operatie. Dit meet de hersenactiviteiten zodat de anesthesist tijdig kan ingrijpen en mij weer in slaap kan brengen. Vaak doen ze dit pas in de ok, wanneer je al in slaap bent, maar omdat ik het meermaals heb meegemaakt dat het toch niet werd gedaan (te duur) en ik toch wakker werd, val ik niet in slaap, mijn lijf is vol van stress tot ik zeker weet dat ik de BIS om heb. Tot die tijd werkt geen enkele slaapmedicatie. Als alles eenmaal zit dan kan ik slapen. Helaas word ik zo ie zo altijd even wakker. Dat ook de pijnstilling niet werkt is nog zeldzamer. Je snapt dat het eerste wat ik roep als ik geopereerd moet worden is ” ik heb awareness”. Niet alle artsen geloven je op je woord maar na lezen van dossiers moeten ze dan toch bekennen.
De anesthesist deze keer, begon zelf al over mijn aandoening, en ze beloofde me de BIS voor de ok om te doen zodat ik echt rustig de ok in kan. Een fijn gevoel en een pak van mijn hart. En klein voordeel van dit gebrek, je bent sneller wakker in de uitslaapkamer. Maar toch ben ik erg gespannen. Misschien omdat het eindelijk na al die jaren gaat gebeuren en dat het een leuke spanning is.
Hoe dan ook, de komende dagen zal ik niet helemaal mezelf zijn. Arme mensen om mij heen, ik zeg alvast sorry.
XD 
