Donna's Blog

 Wat een weken, veel gedaan , veel bereikt en veel geleerd.

Na het sluiten van “het boek der verleden”, en het uitstrooien van mijn moeder is er weer een periode afgesloten. Over een tijdje nog het toetje van de afsluiting . 

Het avontuur op de SEH deze weken was wederom een openbaring dat we nog niet klaar zijn met het onderzoeken van mijn lijf. Er zijn toch nog veel losse eindje die verbonden moeten worden. De lyrica doet goed zijn werk, het zombie/woopie gevoel is verdwenen, de pijnen zijn er nog steeds maar komen minder hard binnen. Er is een nieuw syndroom geconstateerd, en wel Syndroom van Tietze (ontsteking van het kraakbeen in het borstbeen) Verder word er nog onderzocht. De molen blijft draaien, ik heb er vrede mee. Het veranderd niets aan mijn klachten, het krijgt alleen steeds meer vorm. Met de artsen is nu een dossier aangelegd voor mijn nieren dan zou ik in het vervolg niet meer het hele verhaal hoeven doen. We zullen zien.

Naast mijn vrijwilligers werk bij Humanitas ben ik deze maand begonnen als secretaris van De Zonnebloem Schalkwijk. Super veel werk, maar zo ontzettend leuk.Onze afdeling heeft veel rottigheid achter de rug, het is dan ook een enorm karwei om alles weer op orde te maken maar oh zo leuk. het team is heel gemotiveerd en we kunnen het super goed vinden met elkaar. Ook de vrijwilligers zijn weer enthousiast.  Naast het achter de schermen zaken regelen ben ik ook mee geweest met 2 uitjes. Dagje pannenkoeken eten en kerstshoppen in de Intratuin. Het is zo mooi om de gasten te zien genieten, je krijgt er zoveel energie van.  Na een dagje cursus in Breda en een aantal gesprekken met collega’s heb ik het aardig op orde nu en zijn we druk bezig voor 2018.

Mijn tijd goed verdelen, en de rust pakken die nodig is zijn zaken die nu meer tellen dan ooit. Ik ben nog zoekende naar de juiste dosis maar al met al ben ik nog steeds reuze positief.  In korte tijd is er weer veel gebeurd en veranderd en dat zal ook zo blijven vrees ik. Ik heb me neergelegd bij hoe het is en gaat, en mijn nieuwe slogan voor het leven er op aan gepast.

We wandelen door het leven over hoge bergen en diepe dalen, op eigen tempo en in de gegeven tijd.  Het willen maakt plaats voor het kunnen, en het is zoals het is. Ik ben er happy mee zoals het nu is.

XD