RS3PE syndroom

 

RS3PE syndroom nieuw op de lijst van aandoeningen. Een acute vorm van oedeem of mogelijk acute reuma in de handen. Zo ineens uit het niets. Ik dacht dat het gewoon wat stijfheid was in mijn handen. Maar al snel leken mijn handen op een bos knakworstje. Knal rood, opgezet, niet kunnen buigen van mijn vingers, geen kracht en het gevoel alsof het in de brand stond. Zeer pijnlijk bij aanraking van wat dan ook, en vooral erg vervelend omdat je niks kan doen. Je kan niks vasthouden, geen shaggie draaien, geen kat aaien, je kleren aandoen, je reet afvegen helemaal niets.  

Hoe het komt weten ze niet, het is niet behandelbaar en vaak gaat het vanzelf over na een paar jaar. Het komt ineens opzetten en kan de volgende dag weer weg zijn. Staat voornamelijk bekent als bejaarde aandoening, maar er zijn een paar gevallen bekent van jongeren die het hebben. Enfin na een gesprek met de artsen in het ziekenhuis weer naar huis. Beetje verdwaast en verrast, want tja het is weer een apart dingetje. En tja waarom ook niet. Soms denken mensen wel eens dat ik overdrijf in mijn bijzonderheden, en dat begrijp ik ook, ik kan nog wel eens de wereld een beetje mooier voorstellen dan ie is.  Wat mijn ziektes betreft hoeft dat niet, het is allemaal net even anders dan bij een ander en ik heb steeds weer iets bijzonders, aparts of iets wat bijna niet voorkomt. Daar hoef ik niets voor te doen.

Maar dit dingetje is wel een uitermate vervelend dingetje, want je voelt je echt dood ongelukkig als je je handen niet kan gebruiken. Je bent volledig afhankelijk van iedereen om je heen, je kan echt niks zelf meer. Ik heb me in tijden niet zo ongelukkig gevoelt. Ik heb wel eens vaker last van stijfheid in mijn handen, maar dat verdwijnt meestal na inname van de medicijnen en het bewegen. Dat is over het algemeen een uurtje. Maar dit niet, dit is echt 24 uur lang pijn (als ik mazzel heb dat het 1 dagje duurt). Vragen aan je bonus kind of ze je kopje koffie vast willen houden zodat ik met een rietje een paar slokjes kan nemen, je broodje in stukjes laten snijden, met 2 handen je vork vasthouden om je eten te kunnen eten. Nee bah zo niet leuk dit.

Gelukkig duurde het dit keer een dagje en kan ik vandaag weer alles gebruiken.

XD

3 Comments

  • Piet Liedorp 28 april 2017 Reply

    Heel veel sterkte Donna

    • Donna Meerveld-Buhl 11 mei 2017 Reply

      Dank je wel piet. Trouwe lezer. Ik houd vol en blijf positief.

  • E van der westen 18 mei 2022 Reply

    Precies zoals het is goed beschreven .mijn man ondervind precies hetzelfde vind t prettig zoals jij hebt weer gegeven dank daarvoor en sterkte

Geef een reactie

2 × vijf =