Donna's Blog

Een paar jaar geleden kwam ik tot de conclusie dat lange stukken lopen, niet meer kon.  Nou ja,  niet meer kon, het ging wel maar de dagen erna kon ik niets meer. Meestal kwam het neer op 1 dag wandelen en 3 dagen aan bed gekluisterd.  Meer mensen vroegen mij waarom ik geen rolstoel gebruikte.  En ja daar hadden ze wel een punt. Maar het is niet zo makkelijk als het lijkt.

Een rolstoel is niet iets wat je zomaar even aanschaft en dan ook gaat gebruiken. Allereerst kom je niet zomaar in aanmerking voor een rolstoel, en met de aanvraag is ook gelijk een hele procedure gemoeid die je in een bepaald hokje stopt waar ik zo niet in wilde zitten.  Daarnaast is het psychisch ook een hele stap, je geeft daar mee toch toe dat je hulpmiddelen nodig hebt,  als je zoals ik  al jaren in de ontkennings fase zit is dit dubbel lastig.

Van een vriend kon ik een rolstoel  krijgen, en met veel gemixte gevoelens ging ik deze ophalen. Alles werd uit gelegd en voor gedaan, na alle benodigde informatie kon ik huiswaard met de stoel.

Ik denk dat “de stoel” een aantal weken in de garage heeft gestaan puur omdat ik het nog niet aan kon.  In een pretpark hebben we wel eens een rolstoel gehuurd maar dit was na een operatie aan mijn voet, ik kon toen echt niet lopen.  Maar om uit voorzorg in “de stoel” te gaan zitten.  Nee ik was er nog  niet klaar voor.

Na een paar weken vonden we het toch tijd om eens te ‘oefenen’ met  dat ding.  Samen met onze besties  gingen we even naar het park, natuurlijk lachen gieren brullen met elkaar, trucjes, en grappen uit halen met de stoel  niet echt heel  serieus  allemaal. Wat misschien wel goed was om de eerste spanning eraf te halen.  Waar het niet dat dit niet voor het echie was.

Echt de aller eerste keer bewust kiezen voor  de rolstoel was naar een pretpark.  Welke weet ik niet meer precies maar de kans is groot dat het Toverland  was.  De keus om die dag ‘de stoel’ te gebruiken was  niet makkelijk, je weegt de voors en tegens af  en voelt je toch ongemakkelijk.  Omdat ik best kan lopen en staan, en niet volledig afhankelijk ben van de rolstoel voelt het als een soort vals spelen.

Je bent ook alle controle kwijt over jezelf,  ik heb niet de kracht in mijn armen om zelf te rollen, en moet dus geduwd worden, maar als ik even links wil kijken dan moet ik roepen naar mijn bestuurder dat ik links wil, als ik even wil stoppen dan moet ik vragen om te stoppen.  Als  ik ergens in wil moet je hulp vragen bij de attractie, even koffie halen gaat niet want je hebt geen handen vrij.  Mijn bestuurder is ook niet iemand die bezig is met de mens om zich heen, maar vaak afgeleid door zijn bestie, waardoor er soms verwarring ontstaat over mijn gekozen richting en ik de rem moet aantrekken om te zorgen dat we goed gaan of dat we benen moeten ontwijken of gaten vermijden.

Daarnaast heb je nog de rare snuiters die je behandelen alsof je gek bent.  “ Wil mevrouw ook iets eten?”,  “ Mag mevrouw dat hebben?”,  of meer van dat soort stupide opmerkingen.  Mijn bestuurder en besties, haken daar dan flink op in door even mijn mondhoeken schoon te maken  en of te vragen of ik een leuke dag heb, op kinderlijke toon.  Dan zijn er ook de  raar-op-kijkers, als ik uit de stoel stap om even een stukje te lopen ( hele dag in de stoel zitten is weer zeer belastend voor mijn buik),  die fluisteren  “Doet ze omdat het dan gratis entree is”, of “ Ze denkt zeker dat je dan overal voorrang krijgt” zijn de meest gehoorde.

Je begrijpt ik zit niet geheel ontspannen in mijn rolstoel, ongemakkelijk, soms wat generend, en zeer beperkt . Maar aan het eind van de dag merk je de voordelen,  veel minder pijn en energie over. De dagen erna ook veel minder last.  Ik kan meer genieten van de dag zelf, en dat alles is het wel waard. Dan neem je de rare snuiters, en raar-op- kijkers  voor lief, en maakt het door de grappen en grollen dragelijker.  Het zal nooit helemaal wennen, en ik blijf toch nog vaak eigenwijs maar dan besef ik me de volgende dag hoe dom de keus was.

Wie weet komt er ooit een dag dat ik ‘de stoel’ wat meer als vriend zal zien…..

XD