“Hoe gaat het”
Hoe gaat het met je. 
“Hoe gaat het met je” is een beleefdheids vraag. Een die we allemaal stellen, maar niet altijd willen we het juiste antwoord horen. Waarom vragen we het elkaar dan? Omdat het hoort of omdat het van je word verwacht. Uit goed fatsoen misschien?
En dan het antwoord:
Als ik de vraag krijg : “Hoe gaat het met je? “ Dan is mijn antwoord vaak :” ja redelijk, ik adem nog en ga door he, positief blijven.” Waarop de tegenpartij dan vaak antwoord met een korte tja of houd vol. Als je antwoord met het echte verhaal dus “het gaat kut”. Dan is er meteen een heel ongemakkelijke situatie, want de andere kant weet vaak niet hoe dan te reageren. Want eigenlijk weet de andere kant dat het kut gaat met je. Maar over het algemeen antwoorden de meeste mensen met een “ja goed hoor”.
Waarom doen we dat toch. Want eigenlijk zijn het leugentjes om bestwil, en eerlijk gezegd willen we vaak niet weten hoe het echt met iemand is. Is het onbeleefd om de vraagsteller te vragen of hij/zij wel echt het antwoord wil weten. Of dat deze misschien liever het ‘leugentje’ wil horen.
Want wat als je de vraag stelt: “Wil je echt weten hoe het met me gaat, of heb je liever een leugentje”. Natuurlijk heb ik het wel eens geprobeerd , zeer amusant voor mij, maar uiterst ongemakkelijk voor de vraagsteller. En dat is ook begrijpelijk want daarmee twijfel je min of meer aan de goede bedoelingen van de vraagsteller. Wat natuurlijk niet heel bevoordellijk is voor de rest van de conversatie. Maar wat dan te vragen.
Dus typte ik op google: Alternatief op hoe gaat het met je . Geweldig, ik ben niet de enige die mij dat afvraagt, en het leverde een grote hoeveelheid aan alternatieven op. Hieronder zal ik een kleine greep doen uit de dingen die ik tegen kwam.
Weet je een alternatief op de vraag ‘Hoe gaat het’?
- 6 jaar geleden
Dit als reactie op de vraag waarom je niet altijd een eerlijk antwoord op deze vraag krijgt. Eigenlijk heeft iedereen een hekel aan dit soort beleefdheden, maar toch houden we ze uit gebrek aan beter. Laten we dan eens een paar goede alternatieven bedenken voor als je iemand tegenkomt en je een luchtige openingsvraag wilt hebben.
“ Gewoon niet een vraag stellen maar iets zeggen als:
Hallo, leuk je te zien!
Hoi, blij dat ik je hier tref!
En vervolgens een gesprek beginnen. En als je hem/haar beter kent, en weet wat ie heeft gedaan/gaat doen, kun je hem/haar een persoonlijkere vraag stellen: hoe was je vakantie? of ‘Hoe ging het met je sollicitatie?’ “
“Als ze aan mij vragen: “alles goed?” antwoord ik steevast: “nee, twee fout”
En dan zie je ze denken zo van; “huh, wat bedoeld ie nou?”.
En dan laat ik ze nog even nadenken en zeg dan: “volgende week heb ik herexamen”.
Doet het altijd goed. 🙂 “
“Als het uit pure belangstelling is en geen gewoontevraag lijkt me een alternatief niet nodig.”
Grappig is dat al deze alternatieven al van 6 jaar geleden waren, en er zelfs bij Het Beste Idee van Nederland een stel jongens octrooi aan wilde vragen voor alternatief van ‘alles goed’, naar ‘veel goed’ omdat nooit alles goed kan zijn. Feit blijft dat mensen dus al jaren zich bekommeren om deze vraag, maar er nooit echt een verandering plaats heeft gevonden. Ik heb zeker niet de illusie dit wel te veranderen , mensen zijn nou eenmaal gewoonte dieren en gewoontes zijn moeilijk af te leren. Zeker als je de hele wereld dit wilt gaan afleren. Ik hekel ook niet de vraag, maar vaak wel mijn antwoord. Het is een inschatting die je moet maken of de tegenpartij zit te wachten op een uitgebreid verslag of het leugentje om bestwil . Vaak gaat dat gepaard met tijd, energie, het weer, hoe goed ken je de tegenpartij etc.
In ieder geval heb ik mij een paar uurtje kostelijk vermaakt met het vraagstuk. En concludeer ik dat “Hoe gaat het met je” en het antwoord daarop nog jaren in mijn dagelijkse bestaan zal binnen treden. En ik afhankelijk van mijn humeur nog menig gesprekspartner zal verrassen met mijn antwoorden.
XD
